“Sincere tears are extremely powerful..
Allowing yourself to experience this process of letting go without interfering can be life changing! And not just for you but also for those around you.
However, not interfering can be quite tricky as we seem to condemn those who cry for being weak and (falsely) believe that ‘not showing our true feelings’ equals being strong.. Also, sincere tears are often overruled by our need to be (seen as) the victim. Instead of letting go, we hold on by pointing at others.
But if we are able to remain completely vulnerable and open, sincere tears have the ability to transform our lives!”
“Stapje voor stapje..
We weten nooit hoe iets zal lopen en eigenlijk is dat ook niet zo belangrijk. Het belangrijkste dat we ieder HIER en NU die stap zetten die klopt voor ons. Dan zijn we 100% trouw aan onszelf en kunnen we ook het leven creëren dat klopt met ons!”
“Ken je die momenten dat je zo moe bent van al het vechten dat je ineens tot overgave komt?
Enorm waardevolle momenten zijn dat!
Gelukkig bestaat er een kortere weg naar overgave en hoef je niet telkens ‘tot het naadje’ te gaan om bij dit gevoel te komen.
Hoe? Door het bewuste besluit je niet langer te verzetten tegen het huidige moment en alles volledig te doorvoelen. Dus niet: afreageren op een ander, wegdrukken, of er in zwelgen. Puur en alleen toelaten en ervaren.
En ja, dit vraagt moed én een beetje doorzettingsvermogen, maar -wauw- wat zal je leven hierdoor veranderen!”
” Zou jij tegen je kinderen zeggen wat je allemaal tegen jezelf zegt?
“Je bent een mislukkeling!”
“Wat ben jij lelijk!”
“Je kan er ook niks van!”
Nee hè..? Waarschijnlijk krijg je bij alleen de gedachte eraan al kromme tenen. En toch doen de meesten van ons dat dagelijks tegen onszelf.
Misschien vanuit een gewoontepatroon, misschien omdat we vergeten zijn hoe bijzonder en volmaakt ieder van ons is… Hoe dan ook, we lijken meesters te zijn geworden in het saboteren van onszelf en het op een voetstuk plaatsen van de ander.
Maar willen we echt tot groei (en bloei!) komen, dan is mildheid naar en liefde voor onszelf onmisbaar! Zelfafwijzing is puur ‘vergif voor de ziel’.
Wat zou de wereld er anders uitzien als we onszelf met de dezelfde mildheid zouden behandelen als waarmee we onze kinderen benaderen. En wat een geschenk geven wij onze kinderen mee, door hierin voorbeeld te zijn.”
“Het is OK om aan te geven “dit past niet bij me” of om te zeggen “nu even niet”. Sterker nog, het is zelfs ontzettend belangrijk dat wij eerlijk naar onszelf zijn en blijven luisteren naar onze grenzen!
Veel van ons zien het wegcijferen van onszelf als iets nobels. Want kijk(!) wat ik allemaal wel niet voor je over heb.. Alsof ‘iets tegen je zin doen’ een nóg grotere daad van liefde is..
Maar hoe voelt het om iets te ontvangen wat met weerzin gegeven is? Niet bepaald fijn, of wel.. ? Zou jij dat soort giften willen ontvangen? Hoogstwaarschijnlijk niet.
Dus, laten we met z’n allen eens stoppen met die verplichte nummertjes en ons gewoon richten op die dingen waar we ons daadwerkelijk toe geroepen voelen!”
“Geef jij jezelf de ruimte..?
Om fouten te mogen maken?
Om jezelf te mogen zijn, ongeacht de mening van anderen?
Om je ook niet OK te voelen en dit aan te geven?
Om te ontdekken?
Om volledig in je kracht te gaan staan en jouw unieke plek in te nemen?
‘Ruimte’ is niet iets wat een ander jou kan geven, maar iets wat je creëert in jezelf, wanneer je bereid bent alle gevoelens die in je opkomen in een bepaalde situatie te voelen. Een verlangen naar ruimte vraagt dus om overgave aan dit moment.. ieder moment opnieuw.
Ruimte ontstaat in jou!”
“Herken je dit?
Een vriend(in), partner, kind voelt zich geraakt en komt zijn/haar hart luchten bij je. Je wilt graag helpen, dus je luistert kort en komt vervolgens met een aantal handige suggesties en tips.
Tot je verrassing heeft het echter niet het effect waar je op hoopte. Het lijkt zelfs averechts te werken. Hoe kan dat toch?
Omdat…
we in onze poging ‘te fixen’, de ander onbewust het signaal geven dat er iets mis is met hem/haar. Immers, zou er niets mis zijn.. dan zou er ook niets te fixen zijn! Bovendien, hebben we onszelf onbedoeld in een superieure rol gezet; ik-helper, jij-hulpbehoevende.
Nee, de ander is niet stuk; de ander is zijn eigen heelheid gewoon (even) vergeten.
Wil je een ander helpen.. stop dan met ‘helpen’ en herinner de ander aan zijn/haar heelheid.
Hoe? Door zelf in verbinding met jezelf te blijven! Jouw aanwezigheid zal de ander uitnodigen ook weer terug in zijn/haar kracht te komen.
Oeff… maar dan worden we misschien geconfronteerd met onze eigen machteloosheid of onvermogen om te verbinden. Ja, inderdaad! En dat is precies ons leermoment in deze situatie. “
“Even een grote misvatting uit de wereld helpen:
Wat een ander doet of zegt, zegt NIETS over jou!
(maar alles over de ander.)
Maar…. wat gaat dan wél over jou?
Alles wat in jou geraakt wordt.
Voel je je afgewezen door wat de ander zegt? Dan wil dat jou iets vertellen.. Misschien is het tijd dat jij jezelf eens minder gaat afwijzen!
Voel je je niet gezien? Misschien is het tijd dat jij jezelf eens gaat zien!
Voel je afkeer? Onderzoek eens of dit nog wel echt bij je past en/of dat het tijd is om een grens te stellen.
Blijf dus voelen ín jezelf, wat een situatie met je doet.
Daar ligt je antwoord! (en je verlossing )”
“Wil jij dat anderen jou op waarde schatten?
Dan is het tijd dat je jezelf op waarde schat!
Niet tegen de ander,
(de ander doet niets ‘fout’ )
maar uit liefde voor jezelf.
Hoe schat je jezelf op waarde?
Door dicht bij jezelf te blijven en onvoorwaardelijk te gaan voor jouw pad.
Trekken aan de ander of de ander proberen te overtuigen van jouw waarde is volstrekt zinloos! Het is een teken dat jij uit je kracht gegaan bent en daardoor afhankelijk bent geworden van andermans mening.
De kans is dan ook groot dat je hierdoor alleen maar meer situaties aantrekt die dit gevoel van onwaardigheid bij jou wakker maken.
Je waardig voelen is iets wat ontstaat van BINNENuit. Wanneer je in iedere vezel van je lijf voelt dat jij waardevol bent, doet het er simpelweg niet meer toe wat de ander van jou vindt!
Overigens -en dat is misschien wel het meest bijzondere hieraan- ontdek je dan gelijk ook dat er niet eens zoiets bestaat als ‘waarde’ . Het is een concept wat ons hoofd bedacht heeft.
In essentie zijn we allemaal vrij van ‘waarde’,
oftewel.. waarde-loos. ”
“Vrij zijn is je volledig overgeven aan het leven. Niet vanuit een onderliggende behoefte aan opvulling of compensatie, noch vanuit een staat van apathie. Het is het compleet verbinden met het leven, vanuit totale openheid en kwetsbaarheid; nieuwsgierig naar wat er komt.”
“Er bestaan geen beperkingen. Je wordt alleen beperkt door de beperkingen die jij ziet.”
“Wil je vrede? Zorg dan voor vrede in jezelf.”
“Voor een gevecht zijn twee partijen nodig;
de strijd begint zodra jij besluit er mee in te duiken,
en stopt zodra jij ervoor kiest dit niet te doen.”
“Vanuit acceptatie ontstaat er ruimte voor verandering.”
“In een periode van drukte is het soms lastig de stilte te ervaren. Toch heb je hiervoor slechts één moment van héél dichtbij jezelf zijn voor nodig. En dat is moment is… NU.”
“We hebben geen controle over andere mensen. We kunnen alleen maar keuzes maken voor onszelf.”
” ‘Loslaten’ is niet een actie buiten jezelf.. het is iets wat je doet ín jezelf.”
“Oprecht geven is hetzelfde als ontvangen.”
“Er is maar één JIJ.. je hoeft niet je best te doen om uniek te zijn: je bent het al!”
© Thyra Coaching
Een Emotie Coach kan je ondersteunen in jouw proces.
Meer weten? Klik hier.
Op de hoogte blijven? Like Thyra Coaching op Facebook.
Inspirerend 