“Ik heb last van faalangst. Hoe kan ik hiermee omgaan?”
Faalangst is de angst om te mislukken op die momenten dat je denkt beoordeeld te zullen worden. Hierbij kan het gaan om situaties waarin je letterlijke een beoordeling (cijfer) krijgt, maar ook situaties waarin je denkt beoordeeld te zullen worden op je persoon (ben je leuk/interssant/aantrekkelijk etc.)
Wat faalangst extra lastig maakt is dat er een element in zit van zelfbevestiging. Door de reactie van je lichaam (bijv. verkramping) kan het gebeuren dat je ook daadwerkelijk gaat onderpresteren. Dit versterkt de gedachte dat er daadwerkelijk iets is voor je om bang voor te zijn. Hierdoor kan het gebeuren dat je in de eerstvolgende situatie waarin je het gevoel hebt te moeten presteren, nog angstiger wordt.
Het kan fijn zijn om hier met een Emotie Coach naar te kijken.
De trekkracht van angst kan namelijk groot zijn.
Voor nu alvast wat tips:
Onthoud: Faalangst speelt zich grotendeels af in je hoofd!
Wat er gebeurt bij faalangst is dat er bepaalde saboterende gedachten in je opkomen waarin in je -onbewust- gaat geloven. Voorbeelden van dit soort saboterende gedachten zijn:
– “Ik kan het toch niet…”
– “Wie fouten maakt is dom.”
– “Ze vinden me vast niet leuk.”
etc.
Wanneer je deze gedachten gaat observeren zal het je opvallen dat ze altijd gaan over een mogelijke toekomst, of iets wat zich in het verleden heeft afgespeeld. Neem bijvoorbeeld de gedachte “Ik kan het toch niet…” Deze gedachte gaat over iets wat je in de toekomst gaat doen. Het woord ‘toch’ heeft een verwijzing naar het verleden.. waarschijnlijk zijn er eerdere situaties geweest waarin het ‘ook niet is gelukt’.
“Toch zat er nog een stap tussen.. je bent in de gedachte gaan geloven!”
Dit soort gedachten hebben een grote trekkracht en de fysieke reactie volgt vrijwel direct na het opkomen van de gedachte. Toch zat er nog een stap tussen. Namelijk.. je bent in de gedachte gaan geloven! Stel je voor dat de gedachte opkomt “Ik ben een champignon.” De kans is groot dat jouw lichaam op deze gedachte geen fysieke reactie geeft. Dit komt omdat er niets is in jou wat gelooft in deze gedachte. Het is waarschijnlijker dat je denkt ‘wat een lachwekkende gedachte’. De gedachte heeft geen effect op jou, omdat je inziet dat het ‘gebakken lucht’ is.
En zo is het eigenlijk met alle gedachten. Neem bijvoorbeeld de gedachte “Ik ben lelijk”. Alleen mensen die ergens nog onzeker zijn over hun uiterlijk, zullen -onbewust- geloven in deze gedachte, met als gevolg allerlei lichamelijke sensaties. Dit noemen we resoneren. Je resoneert met die dingen die nog niet ‘vrij’ in jou zijn. Je lichaam laat je dus prachtig zien waar je precies nog in gelooft. Door goed naar je lichaam te luisteren, ontdek je waardevolle informatie over jezelf, waardoor je steeds dichter bij jezelf kunt komen.
“…volledig in het ‘hier en nu’ komen…”
De kunst is om vanuit de positie van waarnemer naar je gedachten te kijken. Toch is dit in het heetst van de strijd vaak erg moeilijk. Zoals ik al aangaf, dit soort saboterende gedachten hebben een zeer grote trekkracht en de angst die ervaren wordt kan zeer intens zijn. Daarom is het allereerst de noodzaak om volledig in het hier en nu te komen. Door namelijk met je gehele aandacht aanwezig te zijn in het NU, is er geen ruimte meer voor saboterende gedachten over de toekomst of het verleden en kun je ontspannen ‘zijn’. Een effectieve manier om met je volledige aandacht in het hier en nu te komen is het gebruik maken van je zintuigen; bijvoorbeeld door met je volledige aandacht naar de sensaties die je handen oppikken gaan, of naar de smaak van dat pepermuntje dat je in je mond.
“…. de gedachte laat jóu los.”
Zodra we sterker verankerd zijn in het hier en nu ontstaat er ruimte om onze gedachten te aanschouwen zonder er in mee te gaan. Wat je merkt is dat er een bepaalde afstand ontstaat tussen jou en die saboterende gedachte. Hierdoor heb je de keus om te handelen naar de saboterende gedachte die in je opkwam, of om dat niet te doen.
Stapje voor stapje word je je zo bewuster van de gedachte die in je opkwam vóór die bepaalde fysieke sensatie en beetje bij beetje verdwijnt je interesse om nog met die gedachte mee te gaan. De gedachte hoeft niet weg, maar je hecht er ook niet langer waarde aan.
En dan gebeurt er iets bijzonders… de gedachte laat jóu los.
“Zolang je nog iets van jezelf moet bereiken, belemmer je jezelf onbewust om volledig JEZELF te zijn.”
Graag wil ik nog even kort iets zeggen over de drang om te presteren. Dit is namelijk iets wat zo sterk ingebakken in onze westerse cultuur, dat we het min of meer als normaal -en in sommige gevallen zelfs als de norm- zijn gaan beschouwen. En op eerste gezicht lijkt prestatiedrang ook wel iets positiefs: We bijten onszelf vast in een doel en doen er alles aan om dat te bereiken. Vaak noemen we dit soort mensen ‘doorzetters’ of ‘volharders’.
Toch werkt prestatiedrang vanuit het perspectief van bewustzijn beperkend. Zolang je namelijk nog iets van jezelf moet bereiken, zeg je onbewust tegen jezelf dat hoe het nu is niet ‘goed genoeg is’. En iedere gedacht dat het niet goed is zoals het nu is, is non-acceptatie en brengt je alleen maar verder weg van jezelf.. en daarmee van de bron van jouw geluk!
Want, stel je bent de laatste persoon op aarde, voel je dan nog steeds de noodzaak om iets te presteren? Waarschijnlijk niet. Het hele concept ‘prestatiedrang’ hangt daarmee dus vast aan de hoop iets te zullen terugkrijgen in ruil voor onze prestatie: liefde, goedkeuring, waardering… het kan van alles zijn. Ieder succes bezorgt je een bepaald gevoel van geluk. Zij het voor kort, want al gauw komt er iets nieuws in je zichtveld; een nieuw project, een nieuw ideaalplaatje.
En zo blijven we externe zaken najagen om geluk te ervaren. Terwijl een veel directere en duurzamere weg beschikbaar is naar de bron van je geluk: namelijk jezelf!
“… laat je verwonderen door wat het leven in petto heeft voor jou!”
Tenslotte…
Voor mensen met faalangst kan het soms goed werken om te bedenken wat hun doemscenario zou zijn. Stel je eens voor dat die waarheid wordt.. zou je je daarbij neer kunnen leggen? Stel je eens voor dat alles wat je voor jezelf had uitgestippeld, alles wat je zo graag wou bereiken, allemaal niet doorging. Lukt het je daarmee ok te zijn? Zodra het je lukt om hier volledig vrede mee te hebben, ontstaat er ruimte voor het leven om zich te ontvouwen zoals het zich wil ontvouwen. zonder dat jij het hoeft te manipuleren en het naar je hand hoeft te zetten.
Je leeft dan vanuit het vertrouwen dat het leven je precies aanreikt wat klopt voor jou. In plaats van bedenken wat goed is voor jou, laat je je verwonderen door wat het leven in petto heeft voor jou: ontspannen en 100% je stralende zelf – ongeacht de omstandigheden!
Een Emotie Coach kan je ondersteunen in dit proces.
Meer weten? Klik hier.
Op de hoogte blijven? Like Thyra Coaching op Facebook.
Inspirerend 
Geef een reactie