- Doe jij ook weleens alsof je niet geraakt wordt?
- Verbijt jij ook regelmatig je ware gevoelens?
- Ben jij ook van mening dat emotionele volwassenheid betekent dat je bepaalde emoties niet (meer) voelt?
In ons huidige samenleving worden ‘negatieve’ emoties vaak gezien als hinderlijk, onwenselijk en teken van zwakte.
We doen er dan ook alles aan om er niet mee geassocieerd te worden.
Ik, jaloers? Nee hoor!
En ook niet onzeker, geïrriteerd, in de war of .……. (vul maar in ☺)
Je ‘goed’ voelen is de norm geworden. En dus drukken we bepaalde gevoelens weg en doen we ons massaal stoerder, krachtiger, zelfverzekerder voor dan we ons werkelijk voelen.
En dat is grote misvatting!
Een volwassen relatie met je gevoelens betekent namelijk niet dat je nooit geraakt wordt.
En al helemaal niet dat je nooit ‘negatieve’ gevoelens hebt:
Het betekent dat je je diepste gevoelens kunt drágen.
Het houdt in dat we onszelf niet langer meer hoeven af te sluiten voor bepaalde ervaringen.
Omdat we weten dat we, ongeacht de omstandigheden, OK zijn. Zelfs gevoelens van diepe rouw of intense jaloezie mogen er zijn, omdat we weten dat wat we in essentie zijn onveranderlijk en altijd in orde is.
Wat hiervoor nodig is, is dat we stoppen met onszelf vastzetten in mentale plaatjes over wie of wat we zouden zijn en 100% eerlijk naar onszelf gaan zijn over onze huidige realiteit.
- Wat voel ik nu werkelijk?
- Durf ik hierover eerlijk te zijn naar mezelf?
- Durf ik dit gevoel toe te laten en door mij heen te laten stromen?
- En durf ik erop te vertrouwen dat dit gevoel mij loslaat – zodra ik stop met vasthouden?
Zelfs de buitenwereld is hierin niet belangrijk.
Het is dan ook zeker niet nodig al je gevoelens uit te spreken naar partner, kind, werkgever etc. Belangrijk is dat JIJ je openstelt voor de gevoelens die in jou opkomen.
Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar ons probleem is niet het feit we emoties hebben, maar dat we onze gevoelens niet doorvoelen!
We maken onszelf namelijk klein, door dit stuk verborgen te houden. En andersom geldt hetzelfde:
Juist door onze ware gevoelens de ruimte te geven, geven we onszelf (weer) bestaansrecht!
Wel is er een kleine ‘maar’.
We moeten namelijk wel bereid zijn te voelen zónder verborgen agenda. Zodra we iets proberen te bereiken met het doorvoelen, bijvoorbeeld dat het ‘nare’ gevoel weggaat of dat we een arm om ons heen krijgen, zijn we weer aan het manipuleren.
En manipulatie werkt averechts.
Het gaat er dus om dat we in staat zijn onze eigen diepste gevoelens zelf te dragen. Gewoon zoals het is. Zonder het beter of anders te willen maken.
Dit kan alleen als we bereid zijn de controle op te geven.
En weet je;
- Iedereen voelt zich weleens onzeker;
- Iedereen voelt zich weleens jaloers, of boos, of …. (vul maar in).
En dat is helemaal niet raar, gek, stom of wat dan ook. Het betekent dat je mens bent! (Hoera!)
Zolang we de emotie niet grijpen of ons ermee identificeren (“Ik ben onzeker, dus dat betekent dat ik ….”) is er helemaal niets aan de hand.
Het is dan gewoon even aan het bangen/bozen/jaloersen etc. in je. Dat is alles.
Opluchting, of niet? Vanuit deze rust kunnen we vervolgens onderzoeken wat deze emoties ons heeft proberen te vertellen. Dit kan nog best wel eens verrassend zijn.
Meer weten?
Als EmotieCoach help ik dagelijks cliënten wegwijs te worden uit hun emoties. Klik hier voor meer informatie.
>>NIEUW<<
Bijeenkomst – Vraag het de EmotieCoach!
Meer info, klik hier.
Like Thyra Coaching op Facebook!
Inspirerend 