Goed versus jezelf

“Leer ik tijdens jouw bijeenkomsten hoe ik een goed mens ben?”

Nee, tijdens de bijeenkomsten leer je niet hoe je een ’goed mens’  bent. Je leert hoe je jezelf bent. Dat is een groot verschil.

De richtlijnen voor wat een ’goed mens’ zou zijn lopen sterk uiteen.

Niet alleen tussen verschillende culturen, maar ook tussen individuele mensen. Wat door de ene persoon als eerzaam of beschaafd wordt beschouwd, wordt door de ander gezien als verwerpelijk. Overtuigingen en gedachtepatronen hangen dus sterk af van de omstandigheden waarin iemand opgroeit.

Toch bestaat er ook een diepere waarheid, een soort innerlijk weten.  Het moment waarop je je volledig verbindt met jezelf is het moment dat je je verbindt met dit innerlijk weten. Het zat er altijd al, het omvat jou. Wellicht heb je het ervaren op die momenten waarop je gewoon ‘wist’ wat je moest doen. Onverklaarbaar. Zelfs wanneer het alle logica voorbij ging. Vaak wordt naderhand pas duidelijk waarom en vallen alle puzzelstukjes op hun plaats.

” Al een tijdje voelde ik sterk dat ik naar een bepaalde cursus in Amerika wou gaan. Financieel was dat absoluut niet haalbaar, maar na wat onderzoek kwam ik erachter dat de mogelijkheid bestond om een beurs aan te vragen. Hoewel iedereen me voor gek verklaarde (“al die moeite voor zo’n kleine kans”), zei iedere vezel in mij dat ik er voor moest gaan, ongeacht de uitkomst. Een paar maanden later zat ik in het vliegtuig op weg naar L.A. Ik had een volledige studiebeurs gekregen.”

Wanneer je vanuit totale verbinding met jezelf -en dus dit innerlijk weten- handelt is de kans dat jij een ander schade berokkent klein;

je doet wat in dit moment ‘klopt’ – en daarmee automatisch goed is voor alle partijen. Dit betekent echter niet dat iedereen jou dan ook zal zien als een goed mens. Want, zoals ik in het begin al aangaf, heeft iedereen een ander mentaal plaatje bij wat netjes of wenselijk is.

Een voorbeeld:

Je bent op het verjaardagsfeest van een vriendin. Na een half uur krijg je ineens heel sterk het gevoel dat je naar huis wilt. Wat nu..? Je kan toch niet zomaar weggaan.. ? Of wel? Wat zal ze wel niet van je denken als je nu al gaat…

De meeste mensen zullen zichzelf herkennen in de bovenstaande situatie. Je voelt dat je eigenlijk weg wilt, maar bent bang om andermans gevoelens te kwetsen of wellicht om afgekeurd te worden door een ander. Maar ja.. wat doe je dan? Door te blijven ben je eigenlijk niet eerlijk tegenover jezelf en ook niet tegenover je vriend(in). Toch lijkt weg gaan ook geen optie..

Belangrijk is om goed te voelen wat klopt voor jou in dit moment en daar naar te handelen.

Voel je overduidelijk dat je moet gaan, trek dan eens de stoute schoenen aan en ga gewoon! En terwijl je dit doet, observeer eens wat dit allemaal in jou losmaakt; welke gedachten komen in je op? Welke emoties brengt het in jou teweeg?

Het zou kunnen zijn dat, door weg te gaan, jij je ervan bewust wordt hoezeer je hebt laten leiden door ‘wat hoort’ in plaats van wat jij nu eigenlijk wilt. Maar het kan ook zijn dat je ontdekt dat verjaardagsfeesten gewoon niet zo jouw ding zijn – en dat dat ok is. Wat betreft je vriend(in), misschien ontdek je dat hij/zij er helemaal geen problemen mee dat je vroeg naar huis gaat! En als jouw vriend(in) dit wel lastig vindt, dan zou deze situatie hem/haar een mooie kans bieden om  met zijn/haar eigen belemmerende overtuigingen aan de slag te gaan.

Natuurlijk is het ook denkbaar dat dit voorval leidt tot een breuk in de vriendschap. De vraag is of dit echt een gemis is. Want.. wil jij een vriendschap waarin jij niet trouw aan jezelf mag zijn?

Samengevat, als je handelt vanuit innerlijk weten dan doe je wat ’klopt’ in dit moment – en ‘klopt’ is voor alle partijen.
Dit betekent echter niet dat iedereen jou zal zien als een goed mens.

Een Emotie Coach kan je ondersteunen in dit proces.
Meer weten? Klik hier.

Op de hoogte blijven? Like Thyra Coaching op Facebook.